“Ik zeur nergens meer over”; een terugblik op Meet & Eat juni 2018
Het is 17.15 uur als de eerste vluchtelingen zich melden zich in de recreatieruimte van het AZC. Ze worden verwelkomd door Present en sommigen zoeken een plekje om te zitten, want het gastgezin dat ze komt ophalen is er nog niet.
“Welk gastgezin zou ons ophalen? Wat gaan we eten? Zou het allemaal vanzelf gaan”. Vragen die af te lezen zijn van de gezichten van de deelnemers.
Het duurt niet lang voordat ook de eerste gastgezinnen zich melden; echtparen, maar ook vriendengroepen en gezinnen doen mee met Meet & Eat dit keer.
Ze kijken uit naar de vluchtelingen die ze mee mogen nemen naar hun huis. Sommigen vinden het ook best een beetje spannend: “wat als ik helemaal niet met hen kan praten of communiceren? Of misschien zijn ze niet gewend aan ons Nederlandse eten?” Gelukkig zien wij naast die vragen ook een enorme betrokkenheid, een warme bewogenheid om iets voor vluchtelingen te mogen betekenen, om iets van een andere cultuur te leren kennen en verbinding te leggen met hen.
Beetje bij beetje heeft iedereen elkaar gevonden. Sommige gastgezinnen moeten iets langer wachten; een nieuwkomer die toch niet thuis blijkt te zijn en iemand die afzegt omdat hij het toch te spannend vindt.… Dit is gewoon realiteit. Gelukkig zijn er enkele andere nieuwkomers die zich spontaan aansluiten en zo vertrekken ook de laatste gezinnen/ groepen tegen 18:00 uur met gasten.
Rond half negen komt de eerste auto met gasten weer terug. We zien een grote glimlach op de gezichten en blije mensen stappen uit. Mensen vertellen ons onder de indruk te zijn van de verhalen van hun gasten. De vluchtelingen vertellen dat ze heel blij zijn na deze avond. Sommigen wisselen telefoonnummers met elkaar uit en er zijn zelfs al nieuwe afspraken gemaakt om ook eens bij hén te komen eten…
En de vragen die voor die tijd door het hoofd gingen? Ach, het viel uiteindelijk allemaal wel mee. Het ijs was zo gebroken en ze hebben samen veel plezier gehad!
Present kreeg na afloop prachtige evaluaties binnen van de deelnemers. Één van de deelnemers schreef: “we hebben een gezellige avond gehad, waarbij veel is gelachen, maar waar ook indrukwekkende verhalen aan bod kwamen. Onze oudste zoon van 15 zei na afloop: “ik zeur nergens meer over”.
In totaal deden er 33 vluchtelingen mee en mochten wij 11 gastadressen (gezinnen, echtparen, vriendengroepen) blij maken met deze ontmoeting.
Lijkt het jou ook leuk om een keertje mee te doen met je gezin, met een groep collega’s of vrienden? Voor de volgende Meet & Eat zoeken we weer nieuwe gastadressen. Opgeven voor Meet & Eat kan hier.