Oma Femmie (85) uit Almelo deelt haar levensverhaal met leerlingen van de Passie.
WIERDEN/ALMELO – Wijkverpleegster Froukje Modderman zit nerveus met een telefoon aan haar oor. „Ze hadden er al moeten zijn. 14.00 uur was de afspraak”, zegt ze ietwat getergd. Een blik op de klok leert dat klas 2 vmbo-tl van De Passie inderdaad te laat is.
Het is bijna half drie in het woonzorgcentrum in het Windmolenbroek. „Kan toch niet? Er wachten ouderen.” Ouderen die hun middag vrij hebben gehouden om met de scholieren om tafel te gaan. Om over hun lange levens te praten. De leerlingen schrijven er na drie gesprekssessies een levensboek van. Al is het belangrijkste doel dat jong met oud in contact komt. „Maar dan moeten ze wel komen.”
Van de groep ontbreekt elk spoor. Of we moeten bellen met de schooldirecteur? „Probeer maar”, zegt de verpleegster van ZorgAccent. De directeur, Leendert van den Dool, neemt vlot op. Hij is not amused. „Verdraaid, dat kan niet de bedoeling zijn.”
Het schoolhoofd vraagt wat rond en belt terug. „Ze zijn in aantocht. Volgens de docent was half drie de afspraak.” Gerinkel zwelt aan. Fietsbellen. Opgetogen tienerstemmen. Ze zijn er.
Oma Femmie
De afspraak van Milou (13) uit Rijssen en Aniek (13) uit Vriezenveen gaat in elk geval door. In de deuropening staat een kleine gestalte met een vriendelijk gezicht en keurig gekapte witgrijze haren. Haar handdruk is ferm. „Noem me maar oma Femmie”, zegt ze. „Ik zat al te wachten. Maar geeft niet. Ik trek graag met jongelui op.” Ze lacht. „Koekje, kind?”
Oma Femmie heet voluit Femmie Steunenberg (85), een echte Almelose. En een trotse baptist, meldt ze de twee dames van de evangelische school. „Volgens mij zijn wij ook zoiets”, zegt Aniek. „Of nou ja, volgens mij zijn wij gereformeerd. We hebben ook een katholiek meisje in de klas. En zelfs iemand die niet gelooft. Ik weet niet waarom je dan voor De Passie zou kiezen.”
De vriendelijke Almelose heeft al een levensles klaar. „Ik ben trots op mijn geloof, maar ga met iedereen om. Baptist, katholiek, niet-gelovig, maakt me niet uit. Zolang er respect is.”
Kunstgebit
Die kunnen de scholieren alvast in hun zak steken. Driftig pennen ze mee. De twee doen erg hun best om oma Femmie zo goed mogelijk te leren kennen.
Of ze wel eens kattenkwaad uithaalde? „Natúúrlijk”, schalt het door de kamer, waarvan de wanden behangen zijn met zelfgemaakte diamond paintings en talloze foto’s van haar twee kinderen en vijf kleinkinderen. „Ik stond op de lagere school regelmatig in de hoek. Vooral toen onze docent – een heel nare man was dat – languit ging in de klas en zijn kunstgebit zeker een meter weg vloog. Ik moest zo lachen. Kon hij niet waarderen.”
De 85-jarige praat over haar Maltezer leeuwtjes, dat ze helaas niet meer fietst en dat de jeugd vroeger minder brutaal was. „Komt zeker door die mobieltjes waar ze alles op doen. Niet goed vind ik dat.”
Na bijna drie kwartier kan er een punt achter de eerste aantekeningen van de scholieren. „Het was echt een gesprek”, concludeert Milou. „Wanneer mogen we weer langskomen?”
Tubantia 2-11-2022 tekst Jeroen de Kleine foto Lenneke Lingmond
Jong & Oud is een gezamenlijk project van Stichting Present Almelo en EBO de Passie in Wierden. Het doel is om generaties te verbinden en ontmoetingen tussen jong en oud tot stand brengen. Leerlingen gaan in duo’s een aantal keer op bezoek bij een oudere. Van die ontmoetingen maken ze een Levensboek. Door deze bezoekjes wordt eenzaamheid doorbroken en krijgen verschillende generaties gelegenheid om van elkaar te leren.
Jong & Oud wordt uitgevoerd ism Zorgaccent en voor een groot deel gefinancierd door Eshuis Accountants en Adviseurs