15 jaar Present in Ede – medeoprichter André vertelt
In het kader van het 15-jarig jubileum van Present Ede laten we verschillende mensen aan het woord over hun ervaringen met Present Ede in de afgelopen 15 jaar. In deel 4 uit deze serie komt André Noorlander, medeoprichter en oud-bestuurslid van Present Ede, aan het woord. Een gesprek over gordijnen die altijd dicht zitten, nieuwe bezems die schoon vegen en met je eigen kwaliteiten van betekenis zijn voor anderen.
Kan je wat meer vertellen over jouw rol binnen Present?
Na een aantal jaar ouderling te zijn geweest had ik besloten om een sabbatical op te nemen. Nog geen paar weken later werd ik gebeld door iemand die contact had met studenten van de CHE. Deze studenten deden onderzoek of Stichting Present nuttig zou zijn in Ede en of daar behoefte aan is. Dit sprak mij zo aan dat ik dacht: als zoiets er nog niet is in Ede, moet dat er gewoon komen. Ik heb gekeken wat er aan maatschappelijke en sociale organisaties was in Ede, maar zoiets als Present was er niet. We begonnen met een globaal stappenplan: het vormen van een bestuur, een plan maken, fondsen werven en iemand aannemen. We maakten een soort snel start omdat Present Nederland al bestond en er daardoor fondsen waren die zich garant stelden.
Op een gegeven moment ben je als bestuur wat meer op afstand betrokken. Het was ook een intensieve tijd. Je was bezig met betaalde krachten te begeleiden en met contacten leggen met externe partijen zoals de gemeente en de woningbouwvereniging. Netwerk opbouwen past bij mij. Ik geloof in lokaal ondernemen en met elkaar als gemeenschap. Waarom zou je het van ver halen als het ook dichtbij is?
Present is goed in een burg bouwen tussen iemand die hulp nodig heeft en iemand die hulp geeft. Je kan elkaar zo makkelijk helpen en de hulp is vaak maar een paar straten verderop nodig. Soms is Present niet eens nodig, maar moet je alleen even op het idee gebracht worden om iemand te helpen. Present begint bij het aanbod, dus bij het werven van enthousiaste vrijwilligers. Daarna kijken we naar de vraag. Dat is de essentie van waaruit Present is ontstaan.
Zaten mensen in Ede op een stichting als Present te wachten?
Voor de praktische kant van Present was er zeker ruimte. Er was echt aanbod aan vrijwilligers en er waren hulpvragen. Projecten matchen was geen probleem. De andere kant is dat we de gemeente en de woningbouwvereniging echt hebben moeten overtuigen van het nut van Present. Gevoelsmatig heeft dit 3 jaar geduurd.
Je werkt in een klein team waar betaalde krachten betaald worden vanuit subsidie. Het is een kunst om als stichting de continuïteit te garanderen qua financiën. Dus je hebt de hulp van gemeenten etc. echt nodig. Het concept van Present is dat je iets doet in je eigen gemeente en is opgericht om impact te maken in de maatschappij.
Ik geloof dat dingen geleid worden, dat er hulp van boven is. Dat heb ik ook ervaren. Als bestuur begin je altijd met gebed, wetende dat je het in afhankelijkheid doet. Je moet het uiteindelijk zelf doen, maar het geeft wel een stuk vertrouwen.
Je liet de stichting los, hoe was dat?
Ik ben iemand die dingen graag neerzet, maar geef het ook graag door. Ik geloof dat het best goed is als iemand het soms overneemt, nieuwe bezems vegen schoon. Het is een mooie broedplaats voor mooie mensen die voor de maatschappij willen werken en daarmee basisvaardigheden leren in de praktijk. Het hoeft niet allemaal goed te gaan, je mag fouten maken maar je kan wel wat neerzetten. Ik geloof daar heel erg in, dat jonge mensen een kans krijgen in best een heel dynamisch domein.
Ook zo’n bestuur is best apart, het is allemaal vrijwillig en je praat over veel geld. Het is voor de meesten de eerste keer dat ze in zo’n bestuur zitten. In deze organisatie is het bestuur wel veel meer persoonlijk, ook omdat je op elkaar bent aangewezen, zo ervoer ik dat. Dat heeft ook te maken met dat je met elkaar een maatschappelijk doel nastreeft. Deze mensen kiezen ervoor om een bepaald doel, om zingeving na te streven. Dat gecombineerd met christelijke waarden en normen maakt het bijzonder. Tegelijkertijd is het ook lastig geweest, bijvoorbeeld: Hoe je omgaat met langdurig zieken? Hoe communiceer je, en hoe ga je om met elkaar als je zakelijke afspraken maakt?
Wat waren voor jou de positieve dingen van jouw tijd bij Present Ede?
De verhalen van de hulpontvangers en de groepen die bezig zijn. De mooiste jaarverslagen en mooiste dingen was dat in beeld kwam dat iemand geholpen wordt. Achter de gordijnen die altijd dicht zitten woont gewoon iemand. Het kan iedereen overkomen, je moet blij zijn met wat je hebt. Dat zorgt voor bewustwording bij alle partijen. Dat hulpontvangers ook zeggen: er zijn toch nog goede mensen, ze krijgen weer een beetje vertrouwen in je medemens. Present maakt het verschil!
Wat heeft Present je gebracht?
Heel veel voldoening. Ik ben heel blij dat ik op zo’n manier een steentje heb kunnen bijdragen aan Ede en Wageningen. En dat ik dat kon doen vanuit een bestuurdersrol. Vanuit mijn kracht in organiseren heb ik bijdragen aan Present. Voldoening en blijdschap dat ik dat heb mogen doen, met je eigen kwaliteiten op je eigen plek wat betekenen voor een ander.