Wat als je huis geen thuis meer is?

Op de bank, te midden tussen haar papieren, lege flessen en verpakkingen zag ik aan haar gezicht dat dit niet de plek was waar ze wilde zijn. Na een opname vanwege een alcoholverslaving, wilde deze hulpontvangster een nieuwe start maken.

Was het toeval dat precies rond die tijd een vrijwilligster, met hulpverleningsachtergrond, zich een aantal weken voor Present beschikbaar stelde? Een aanpak werd gezamenlijk met hulpverlener, hulpontvangster en vrijwilliger besproken. De vrijwilligster nam extra de tijd om alles samen met de hulpontvangster op een rij te zetten en in stappen op te ruimen en van het huis weer een thuis te maken. Een Match & Mingle groep, bestaande uit vluchtelingen en Nederlandstalige vrijwilligers, ging aan de slag en wisten op een dagdeel flink op te ruimen.

In de tijd erna, het ging snel, heeft de hulpontvangster een andere woning geaccepteerd. Een woning die voor haar minder groot is, waar ze een nieuwe start kan maken en waar zij dichterbij haar (hulpbehoevende) moeder kan zijn. Dat had als gevolg dat er nog meer opgeruimd moest worden: wel 3 containers vol. Verschillende dagdelen, verschillende samengestelde (voornamelijk Match & Mingle) groepen gingen aan de slag: er werden meubels en apparaten opgeruimd en verhuisd; vloerbedekkingen verwijderd; behang verwijderd; ontzettend veel weggegooid; schappen verwijderd; tuinonderhoud gedaan en flink schoongemaakt. En oh ja, tussendoor werden er door een aantal vluchtelingen voor het eerst oliebollen gegeten en heeft de hulpontvangster haar best gedaan al deze groepen van wat drinken en een versnapering te voorzien. Hulpontvangster: ‘deze klus was me zelf, zelfs niet eens in een jaar tijd gelukt’. Wat heb je een moed laten zien door deze stappen, met voor jou onbekende groepen vrijwilligers, te nemen. Dat het nieuwe huis een fijn thuis voor je mag zijn!

foto onder: tijdens een project smullen de aanwezigen samen van de oliebollen