Verhalen

Gastvrij

Na jaren gewoond en gewerkt te hebben in Zuid Afrika, zijn Gonda en Hans met hun kinderen Marco, Lisette en Leonie nu alweer ruim een jaar terug in Bunschoten.

Dat is best even wennen, zeker voor de kinderen die daar geboren zijn en Marco die voornamelijk daar is opgegroeid. Een soort omgekeerde cultuurshock.

Maar zoals het past bij dit gastvrije gezin, willen ze zich in Nederland ook dienstbaar opstellen.

Een Present informatieavond over Homies steungezin werd bezocht en al snel volgde de intake, waarna het gezin gekoppeld werd aan Simon en z’n moeder. Simon heeft op het moment van de match weinig vriendjes en moeite met z’n taal. Hij kan dat spelenderwijs oefenen in het Homiesgezin.

Sindsdien komt Simon om de week op zondagmiddag bij de Homies thuis. Het gaat goed, hij komt graag en speelt leuk met Marco. Beide kinderen zijn rustig. Bij de tussenevaluatie vertelt de moeder van Simon dat zij en school vooruitgang zien in Simons taalontwikkeling. Hij praat ook meer met klasgenootjes en durft naar de juffen toe te gaan om iets te vertellen. Ook al vond ze het heel spannend dat Simon naar een Homies steungezin zou gaan, het gaat heel goed en ze vertrouwt hen helemaal.

Gonda merkt dat moeder blij is met de ondersteuning. Ze geeft bijvoorbeeld wel eens koekjes mee. Dat hoeft natuurlijk niet, maar dat vindt Gonda wel leuk. Moeder is inderdaad blij met de ondersteuning en de klik met Marco. Simon speelt leuk met Marco en Marco vindt het ook leuk als hij komt. Als hij nog bij oma is en Simon komt eraan, komt hij gauw naar huis om samen te spelen. De hulpverlener ziet ook dat Simon nu stappen maakt, ook doordat hij bij Gonda en Hans thuiskomt. Hij vertelt thuis enthousiast over wat hij dan gedaan heeft en durft ook steeds meer aan de hulpverlener te vertellen.

Het gezin van Gonda en Hans vindt het zo leuk om zich als Homies steungezin in te zetten, dat er kort geleden een tweede match is gemaakt.